Sobota, 7 września, Arena Lublin
Jedna z wielkich Gwiazd koncertu na Arenie Lublin. Niekwestionowana Królowa. - W latach 80. ubiegłego stulecia była jedną z najpopularniejszych (i najpiękniejszych) gwiazd disco. Nie trzeba jednak z racji wieku sięgać aż tak głęboko pamięcią w przeszłość, żeby znać jej największe przeboje. Ileż to wtedy potu wytańczono na parkietach całej Europy przy takich jej przebojach, jak "Maria Magdalena", "Everlasting Love" czy "In The Heat Of The Night" - i do dziś jest na czołówkach prasy. Jej teledyski mają milionowe odsłony.
Międzynarodowy sukces odniosła w 1985 roku utworem „(I'll Never Be) Maria Magdalena”. Piosenka ta stała się przebojem i zdobyła pierwsze miejsce na listach przebojów w 22 krajach na całym świecie[4]. W tym samym roku ukazała się jej pierwsza płyta, The Long Play, która okazała się sukcesem. Przyniosła ona kolejny przebojowy singel, „In the Heat of the Night”. Pod koniec roku piosenkarka udała się w tournée promujące debiutancki album. W lutym 1986 Sandra przeprowadziła się do Londynu na sześć miesięcy, gdzie codziennie pobierała lekcje śpiewu. Zapisała się także na lekcje języka angielskiego w szkole London Berlitz oraz uczyła się gry na perkusji[5]. Wtedy też ukazał się trzeci singel, „Little Girl”, któremu towarzyszył teledysk nakręcony w Wenecji. Na festiwalu Tokyo Song Contest utworem „In the Heat of the Night” wokalistka zdobyła drugie miejsce.
Jeszcze w tym samym roku ukazała się druga płyta Sandry – Mirrors. Stylistycznie była kontynuacją brzmienia znanego z debiutanckiego albumu. Odniosła ona duży sukces, a pierwszym singlem zostało nagranie „Innocent Love”. Drugi singel, taneczny „Hi! Hi! Hi!”, poradził sobie na listach jeszcze lepiej. Kolejne przeboje pochodzące z tego krążka to ballada „Loreen” i energiczna piosenka „Midnight Man”. Na płycie znalazł się także utwór „Don't Cry”, poruszający temat katastrofy w Czarnobylu. W roku 1987 ukazała się kompilacja Ten on One (The Singles). Zawierała największe przeboje piosenkarki oraz dwa nowe nagrania, w tym przebój „Everlasting Love”.
Trzeci studyjny album, Into a Secret Land, został wydany w 1988 roku. Prezentował on nieco inne, bardziej wyrafinowane brzmienie. Zebrał bardzo pozytywne opinie i jest uznawany za jeden z najlepszych w karierze Sandry[6][7]. Płytę promowały cztery przebojowe single, w tym „Secret Land”, „We’ll Be Together” i „Around My Heart”. Kilka dni przed kręceniem teledysku „Secret Land”, Sandra uległa poważnemu wypadkowi samochodowemu, w którym otarła się o śmierć[8]. W tym samym roku na rynkach anglojęzycznych ukazała się specjalna kompilacja Everlasting Love, a remiks tytułowego nagrania osiągnął umiarkowany sukces na brytyjskiej liście przebojów.
Dwa lata później, wiosną 1990, ukazała się płyta Paintings in Yellow. Podobnie jak poprzednia, charakteryzowała się wyrafinowanym brzmieniem i poważniejszymi tekstami. Zastosowano na niej też kilka nietypowych rozwiązań dla muzyki pop. Z albumu pochodził przebój „Hiroshima”, zawierający antywojenne przesłanie. Kolejnymi singlami zostały „(Life May Be) A Big Insanity” oraz ballada „One More Night”. W tym samym roku mąż Sandry stworzył projekt muzyczny o nazwie Enigma, w ramach którego tworzył kompozycje spod znaku new age. Sandra użyczyła głosu w wielu utworach tego projektu, m.in. w hitowym „Sadeness”. Kolejny solowy materiał Sandry, Close to Seven, ujrzał światło dzienne w 1992 roku. Płyta zdobyła pozytywne recenzje, a promowały ją dwa single. Pierwszy z nich, „Don't Be Aggressive”, cieszył się powodzeniem, lecz drugi, „I Need Love”, okazał się komercyjną klęską i nie wszedł na niemiecką listę przebojów. W tym samym roku została wydana składanka 18 Greatest Hits z największymi przebojami. Promował ją singel z nagraną na nowo piosenką „Johnny Wanna Live”, poruszającą temat ochrony i praw zwierząt. Później nastąpiła kilkuletnia przerwa w karierze Sandry.